Column in de Volkskrant, college bij Universiteit van Nederland en nieuwe site

Een nieuwsupdate en een afscheid.

Zaterdag 26 april verschijnt mijn eerste column in de Volkskrant. Onder de titel “Huts Koffer” ga ik eens in de vier weken column schrijven. Ik heb thuis een koffer vol technische projecten liggen die ik ooit gestart ben, maar nooit heb afgemaakt. Elke maand pak ik een van die projecten op, maak het af, en leg dat proces vast. De eerste column ligt bij de redactie: was erg leuk om te schrijven en ik heb er een irrigatiesysteem aan over gehouden. Ik heb zin om alle die andere projecten af te ronden die thuis nog rondslingeren.

Op 11 juni wordt ’s avonds in club Air in Amsterdam mijn college voor de Universiteit van Nederland opgenomen. Een college voor algemeen publiek van 5 kwartier dat in 5 brokken van een kwartier op YouTube gepubliceerd wordt. Wil je bij de opnames zijn, dan kan je kaarten reserveren op de website van de Universiteit van Nederland.

Dit is mijn laatste post op geekomdathetkan: het is tijd voor een professionelere omgeving om mezelf te presenteren en om mijn blogs te delen. Sinds vandaag is www.rolfhut.nl online. Alle oude blogs van deze site zijn daar na te lezen. De eerste post op mijn nieuwe site gaat over het Universiteit van Nederland college. De tweede post zal 18 april verschijnen en is een blog van Michel en mij over de prijs van koelkasten.

Dit is … … aaargh … KAPOT!

Mijn mond valt open. Mijn hersens accepteren het niet. Hoe kan iets zo … ongelooflijk … uhm… zoek een woord … uhm … gevonden! Hoe kan iets zo ongelooflijk kapot zijn? Ik lees de brief nog eens.

Voor het overhemd dat een van de professoren in mijn promotiecommissie geleend heeft van de pedel moet ik € 6 huur betalen. Dat kan alleen contant, bij de pedel, ma-do, 9.00-12.30.

Iemand bij de pedel heeft die brief getikt, mijn gegevens opgezocht, ingevuld, brief geprint, ondertekend en op de interne post gedaan. Een interne bode heeft de brief naar mijn postvak gebracht. In nu moet ik naar de pedel lopen om 6 euro te brengen. En onderweg heeft niemand bedacht dat het hele proces de TU Delft misschien meer kost dan 6 euro. Waarom niet? Omdat dat niemands baan is. De postbode hoeft zich niet af te vragen of de post wel zinnig is. De pedel moet haar boeken op orde hebben. Het is de vloek van grote organisaties.

Ik kijk, minstens eens in drie maanden, de “This is broken!” presentatie van Seth Godin. Om boos te blijven. Om scherp te blijven. Om dingen te willen blijven veranderen.

[vimeo http://vimeo.com/4246943]

Seth Godin is helaas gestopt met het bijhouden van zijn “broken-list”, maar zijn boodschap is duidelijk. Kijk er dus af en toe naar. Om te lachen. Om je boos te maken. Om dingen te willen blijven veranderen.

PS als je iets “broken” vindt, moet je ook met oplossingen komen. In dit geval zou de pedel een standaard declaratie moeten kunnen indienen waar de baancode (interne budget-code) van onze vakgroep op staat.

je kan beter schools zijn in academia, dan academisch doen op school.

Nooit meer Duits! Nooit meer Nederlands! Alleen nog maar Natuurkunde! Ik weet nog goed hoe ik me voelde toen ik de deur van het VWO achter me dicht trok en naar de TU Delft ging. Blijk ik bij Natuurkunde ook stomme vakken te krijgen! Ik had in quantum-mechanica een nieuw “Duits” gevonden: verplichte kost om doorheen te ploegen. Maar op de universiteit staat het je vrij om wel of niet naar college te gaan, dus ik had lekker weg kunnen blijven: eigen verantwoordelijkheid. Ik woonde echter nog thuis en werd “gepushed” om bij mijn colleges aanwezig te zijn.

Tien jaar later kan ik het allemaal goed relativeren: zonder quantum-mechanica had ik functie-ruimtes nooit begrepen. Functie-ruimtes bleken noodzakelijk voor waar ik bij akoestiek op afgestudeerd ben en ik gebruik functie-ruimtes nu in mijn dagelijks onderzoek. Maar had je mij in mijn tweede jaar de keuze gegeven dan had ik alle quantum-mechanica colleges geskipped en waarschijnlijk niet mijn tentamens gehaald.

De oproep om scholieren meer vrijheid en eigen verantwoordelijkheid te geven, als voorbereiding op de universiteit, was voor mij een ramp geweest. De enige manier om mij te motiveren iets te doen waar ik het nut niet van zie is met dwang. Dat is nu, op mijn 33ste, net zo waar als op mijn 16de. Behalve dat ik op mijn 16de ervan overtuigd was dat niets op school nut had. tjsa. Ik was puber…

every research department should own a game console

20 jaar oude gadgets: nu in je telefoon

This picture was shared on Facebook last week by a friend of mine. It IS amazing how small all our gadgets have become, not to mention how cheap. My friend might have seen a collection of gadgets, I see a collection of sensors. Scientists have begone to discover that consumer electronics nowadays are packed with sensors. Scientists are using these sensors from consumer electronics to do measurements in completely new ways. A short overview of some of the work that I mention in the introduction chapter of my PhD thesis:

• Steven Weijs uses a standard digital camera, with hacked software, to make time lapse movies of snow cover in the Alps.
• Ken Mankoff and Tess Russo use the Kinect 3D scanner, intended for use with the xBox game console, to study melting processes in glaciers.
• Mansheim uses the type of laser gun that police forces use to measure the speed of cars to measure the fall speed of rain drops. Note by the way that the “laser gun” does not use laser, but radar.
• And finally: I used the WiiMote, controler for the Nintendo Wii, again a game console, to measure water levels in an evaporation pan. Together with, who else, uber-nerd Steven Weijs. Incidentally: Steven will be part of my PhD committee: looking forward to the geek-discussion we undoubtedly will be having!